Legenda głosi że Khmerów prześladowali Biramnie, Kherowie zbudowali w górach świątynie poświęconą złotej i szafirowookiej bogini. W czasie najazdu złodziei Wielki Lama Mun-Ha został zamordowany. Miał on kota o imieniu Shin. Shin wskoczył na martwe ciało swojego właściciela, i popatrzył prosto w oczy bogini. W tej chwili salę wypełnił oślepiający blask, ciało kota stało się złote, a oczy szafirowe. Przerażeni grabieżcy uciekli, a wszystkie koty w świątyni przybrały te same kolory co kot Shin.
Rasa powstała prawdopodobnie w wyniku krzyżówki kotów syjamskich z lokalnymi odmianami kotów domowych w Birmie. Pierwsze koty zostały przywiezione do Francji w 1919 roku jako prezent od birmańskich mnichów. W czasie drogi kocur zmarł, ale ciężarna kotka przeżyła... i urodziła 4 kociąt. Koty pierwszy raz zostały pokazane we Francji na Wystawie Kotów rasowych w Paryżu w 1925 roku. Koty kojarzono z kotami syjamskimi, persami i kotami europejskimi. W 1950 roku rasa otrzymała swoją nazwę ŚWIĘTY KOT BIRMAŃSKI. Dopiero po 5 latach została oficjalnie uznana i oznaczona kodem SBI.
Wyróżnia się 20 barwnych wariantów
kotów tej rasy, w tym sześć podstawowych:
niebieski, czekoladowy, liliowy,
rudy, kremowy, czarny.
Jak zwykle post będzie w zakładce Rasy
Papa!
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz